Tweede album. Uit 2002. Producer Steve Albini, was zo onder de indruk van Nina dat hij haar hoogst persoonlijk aanbeval bij Touch & Go Records. Haar geluid is zowel stoer als gevoelig, een typische combinatie. De nummers van Nastasia hebben de grofheid van het werk van een verfroller, terwijl ze met een piepklein penseeltje zijn ingekleurd. Schitterend voor fans van Black Heart Procession, Bright Eyes, Will Oldham en vooral Joni Mitchell. Pitchfork: Every sound oozes atmosphere: creepy, bare, sometimes gloomy… and the lyrics are rich with references to falling leaves…and a stranger that her father once chased from the house. Songs, hewing closer to country music, feel like a cool breeze through your hair.