Hoewel de transitie van de menselijke beschaving naar een cyberwereld onafwendbaar lijkt, zijn er nog altijd mensen die de schoonheid en kracht van de human touch absoluut noodzakelijk achten voor een geslaagde wereld. Jack Tatum van Wild Nothing begrijpt heel goed dat dat spanningsveld valt te omzeilen door de dynamiek van beide te gebruiken. Op ‘Indigo’ is dat nog beter gelukt dan op de vorige drie Wild Nothing albums. Man vs Machine zeg maar, artful mechanisms of human touch with the precision of technology to create a classic pristine sound. Let ook op de Bryan Ferry-achtige zang in ‘Oscillation’.