In 2007 was Vic Chesnutt plotseling helemaal terug. Silver Mt Zion had hem op sleeptouw genomen en zijn ijzersterke cynische teksten stuk voor stuk van oorspronkelijke muziek voorzien. Chesnutt was ermee in zijn nopjes en er kon zelfs een beetje vriendelijkheid af. Daarna volgde zelfs nog een sterke plaat met Elf Power. ‘At The Cut’ is een voorlopig hoogtepunt. Chesnutt is nog niet eerder zo intiem, hartverscheurend en overpeinzend geweest als deze keer. Opnieuw is Silver Mt Zion de begeleidingsband en opnieuw past het perfect bij de keiharde thematiek van Chesnutt: lafheid, moed, sterfelijkheid en zelfbeklag. Chesnutt gaat hardnekkig door en volhardt in zijn argwanende grondhouding met een directheid en bitterheid waar ‘niets aan de hand’ popliefhebbers graag voor op de vlucht gaan. Degenen die van Sparklehorse, Godspeed, Van Dyke Parks en Lambchop houden zoeken het juist maar al te graag op.