Mackenzie Scott is Torres. Haar nieuwe plaat is niet zomaar iets. Het is een bezwerende toverformule en reken maar dat je voor de bijl gaat. De album titel is een zin die Scott al heel lang in haar hoofd heeft om op het juiste moment een keer te gebruiken. En dat is nu, een nieuwe look, sexy, vervreemdend en opstuwend. Haar onomstreden gitaartalent is nog meer dan voorheen de drijvende kracht achter haar songs… a provocative statement of purpose that’s both a call to arms and a call to the dance floor. Wrange art-rock à la Laurie Anderson, de razernij van Nirvana, de zelfverzekerde trots van Abba.