Hij heet eigenlijk Lutendo Raduvha. In het najaar van 2020 was ‘Amapiano…’ al digitaal uit, het instrumentale album kreeg zoveel positieve respons en is momenteel Awesome Tapes From Afrika’s grootste streaminghit, zodat er wel een fysieke release achteraan moet. De muziek van Teno is net zo onbegrijpelijk als dat ze aanstekelijk is. De herhaling is bezwerend, de accenten veel te hard maar des te fascinerender. Eigenlijk zijn alle composities ritme experimenten waarbij de eerste tel er al heel snel niet meer toe doet en de geïmproviseerde nuances hilarisch effectief zijn, Burial kan daar bij wijze van spreken alleen maar van dromen. Een deskundige luisteraar hoort misschien de townships van Johannesburg en Pretoria, anderen horen vooral een speels, eigenzinnig, uniek, origineel ijzersterk album dat de kitsch ver voorbij gaat. Als Teno Afrika je niks doet dan kun je beter een papieren encyclopedie van je grootouders uit 1973 gaan lezen. Teno Afrika zegt het voort.