Toen Sufjan Stevens in september 'All Delighted People' aankondigde, ging er een golf van opwinding over het internet, ondanks dat het album voorlopig alleen downloadable was. Nog geen maand later kwam 'The Age Of Adz' uit en toen hadden we ineens twee hele nieuwe Sufjan albums en dan hebben we het niet over releases als 'Avalanche', 'The BQE' of 'Run Rabbit Run'. 'All Delighted People' is een echt Sufjan Stevens album opgebouwd rond twee versies (een original en een classic rock version) van dezelfde song. Een dramatisch eerbetoon aan de Apocalyps, existentialisme, gedichten en Paul Simon's 'Sound Of Silence'. Hij maakte het materiaal in een soort workshopstijl terwijl hij met zijn band toerde in 2009. Daaromheen schreef Sufjan nog een aantal songs met dezelfde sfeer en thematiek. Zoals een 17-minuten durende jam voor alleenstaande moeders of de gotische pianoballad 'The Owl And The Tanager'. Door gitaar, drums en blazers ligt 'All Delighted People' meer in het verlengde van 'Illinois' en 'Michigan' dan 'The Age Of Adz' en met dat album waren de liefhebbers al zo blij. Kun je nagaan hoe goed dit 'All Delighted People' is en hoe vertrouwd het klinkt. Acht songs, zestig minuten.