Samen met Ride en My Bloody Valentine hoorde Slowdive begin jaren 90 bij de shoegaze elite. De afgelopen 22 jaar hield de band zich gedeisd. Inmiddels woont zangeres-gitariste Rachel Goswell in de VS waar ze in de biologische winkel waar ze werkt regelmatig door de jeugd wordt aangesproken over haar Slowdive verleden. Dus begon het weer een beetje te jeuken bij haar, Neil Halstead en Simon Scott. De nieuwe plaat heeft dezelfde directe zweverigheid als hun eerste door Brian Eno geproduceerde albums, maar is meer song based en dat maakt dit meteen hun beste plaat ooit. Nog steeds is interessante muziek maken de belangrijkste drijfveer van Slowdive… then they’re still interesting in a few years time. Ongelofelijk relevante plaat.