Hoewel Seabear het niet van opdringerigheid moet hebben ben je waarschijnlijk al bij het derde nummer van 'The Ghost That Carried Us Away' volledig ingepakt door de kwetsbare, nonchalante stijl van de IJslanders. Sommige van de leden spelen in Mum en een paar anderen in de live-band van Sigur Ros. In die dromerige hoek weten ze wel hoe ze pop, folk en experiment toegankelijk kunnen houden. Seabear is fantastisch met aardig wat fascinatie voor stereo-opnamen uit de jaren zestig en een adembenemende lo-fi feel. Seabear nummers zijn groot en klein tegelijk. Maar ook bescheiden en opwindend zoals eigenlijk alleen Sufjan Stevens dat kan, melodieus en melancholiek. Sterke zomerplaat.