De overvloedige componiste / multi-instrumentaliste uit Los Angeles vermeed op haar eerste platen expres haar piano-opleiding. Ze ging veel experimenteren met pijporgels en analoge synthesizers en veroverde een vooraanstaande positie onder de nieuwe vrouwelijke componisten als Kaitlyn Aurelia Smith, Kara-Lis Coverdale en Poppy Ackroyd. Op ‘Pale Bloom’ durft ze de piano weer in te zetten voor een radiant work of quiet minimalism and poetic rumination. Je ontkomt niet aan de vergelijking met Eduard Artemiev’s soundtrack voor Tarkovsky’s ‘Solaris’. En met een beetje verbeelding hoor je zelfs hoe ze de harmonieën van Bach gebruikt als springplank naar abstracte, plechtige stukken die net zo spookachtig als droomachtig klinken. Dit zal liefhebbers van La Monte Young en Elaine Radigue wel behagen.