Rafael Toral is bij fijnproevers geliefd om ingewikkelde composities met gitaar en elektronica. Zo staat hij in de traditie van Jim O’Rourke en Christian Fennesz. Maar Rafael wilde wat anders, dus renoveerde hij zijn complete muzikale stijl. Hij voelde zich beperkt door zijn werkwijze en wilde meer vrijheid. Dus kwam hij uit bij de jazz om zich bevrijd aan een nieuwe benadering over te geven. Uiteraard handhaafde hij wel zijn eigen elektronische input dus werd ‘Space’ een soort pieptoonminimalisme à la Rijoyi Ikeda met de expressie van de space-jazz. Not composed, not improvised, and not a compromise between the two.