De eerste twee albums van Pterodactyl leidden een tamelijk onopvallend bestaan. Ze zijn goed en intens, maar absoluut niet toegankelijk, want dat interesseert de noise punk herrieschoppers uit Brooklyn niet. En toch is de nieuwe plaat een klein beetje makkelijker. Broken-pop zou je van sommige songs kunnen zeggen, maar dan wel met artistieke input. Positief gezien moet je dan denken aan Zombies, Crosby, Stills, Nash & Young en middenperiode Beatles. Maar vergeet niet dat ze nog steeds bij Oneida, These Are Powers en Parts & Labor in het vakje horen.