The Ponys uit Chicago slaan in als een bom. Een paar obscure singles (eentje op In The Red) en veel spelen, dat is het recept voor een denderend debuut hoog in de top van de garagepunkpop. Minstens dertig jaar muziekgeschiedenis dienen als basis voor hun destructieve en betoverende sound. Nonchalant maar doeltreffend laten ze zich uitdagen door de esthetiek van het do it youself-metier. The Ponys spelen het spelletje soepel met twaalf schitterende songs die verbluffend to the point zijn. Bekende deuntjes worden schaamteloos op sleeptouw genomen en keren verrassend terug in een super vanzelfsprekende context. De gitaren duelleren er op los, een subtiele synthesizer bemoeit zich ermee en de zanger gaat op het ene moment tekeer als Richard Hell in de jaren zeventig en dreint het andere moment als Robert Smith in de jaren tachtig. Television komt langs, maar ook Velvet Underground en The Warlocks. Je zou The Ponys ook Chicago's antwoord op Interpol kunnen noemen, maar dan veel verder kijkend dan de postpunk-bands van begin jaren tachtig. Wat betreft onbevangenheid is Guided By Voices een belangrijke referentie. Zo fris en voortvarend als op 'Laced With Romance' hoor je het niet vaak. Psych-pop noise with a fuzzbomb haze. The Ponys zouden in april naar Europa komen, maar dat gaat door externe omstandigheden niet door. Eigenlijk kunnen we er niet op wachten deze driemans/eenvrouw band op het podium te zien, want 'Laced With Romance' is zo'n plaat die de vooruitgesnelde live-reputatie alleen maar bevestigt.