De stem van Tom Verlaine, de onverwachte intro's van The Feelies en de nerveuze springerigheid van Talking Heads. The Ponys hebben het allemaal. Ze waren al een beetje een sensatie vanwege hun oorspronkelijke eerste album 'Laced with Romance' en vooral heel veel toeren. Maar 'Celebration Castle' is zo goed dat The Ponys wel eens een hype van Thermals-kaliber kunnen worden. Aan hun drive zal het niet liggen. Pop en punk combineren ze met van alles en nog wat uit de sixties, seventies, eighties en nineties. En nog steeds zijn The Ponys geen retrobandje. Dat komt misschien wel door de productie van Steve Albini die The Ponys fris laat klinken met veel ruimte voor hun mooie Farfisa orgeltje. Bovendien heeft Albini een paar geintjes uitgehaald met de zang: bijna per nummer lijkt de zanger in een andere ruimte te staan en dat levert heel veel moois op waar The Ponys behoorlijk extra punten mee scoren. Wat een hit!!!