Nieuw-Zeelandse singer-songwriter Motte a.k.a. Anita Clark. De structuren in haar songs verschuiven ijzig langzaam. Sferen zijn dan afstandelijk en ijskoud en geïsoleerd in een eigen wereldje. Heeft Motte hier een socio-geologisch geluidsportret gecreëerd van Nieuw Zeeland? Ademt hier de lokale cultuur van Christchurch? ...the album embodies an artistic simulation of the Kiwi environment. Het begon met een vriend die field recordings van het Oamaru Freezing Works project beschikbaar stelde. Interessant materiaal uit de temperature control room. Hoewel violiste van origine bespeelt Clark op dit album voornamelijk het traditionele Maori instrument Purerehua puoro. Gitaar, synthesizer en een dadaïstische tekstbenadering doen de rest.