Negende MF album. Oorspronkelijk uit in 2012. Laatste in ‘no synth trilogy’. De tien jaar daarvoor maakte Stephin Merritt alleen van die formele, intellectuele albums waar de luisteraar z’n conclusies kon trekken met betrekking tot popmuziek. Confessional songwriting is just a parade of characters and personas. Of: als je over een onopvallend liedje zo’n bak Jesus & Mary Chain gruis uitstort dan is een nummer al snel veel beter. Merritt is cynisch en daar kunnen MF fans nog steeds moeilijk mee om te gaan.