Dit album van Luke Roberts kwam een jaar geleden al eens uit op Thurston Moores label Ecstatic Peace. Snel was het album out of print en dreigde de geweldige muziek naar de vergetelheid te worden gedrukt. Gelukkig doet het vermaarde Thrill Jockey nog een poging om de bezwerende, mediterende, hypnotiserende muziek van Robert's beschikbaar te houden. ...beautiful chord progressions and melodies and genuine moments of sadness. Luke groeide op in een gezin waar moeder veel liederen zong en vader ondeugende bluegrass muziek speelde. Ze waren wat je noemt van God los. Dus reisde de kleine Luke op elfjarige leeftijd al zonder kaartje met de trein en leefde hij bijvoorbeeld met zijn vader in een daklozenhut. Hij liep weg van huis met alle bekende verhalen erop en eraan. Uiteindelijk raakte Roberts via hardcore geïnspireerd door folk, Delta en Appalachen blues en wereldmuziek en kwam hij met interessante mensen in aanraking in Brooklyn.