Japan 1970. Kazuki Tomokawa was 25 toen hij in de wijk Kamata in Tokio in een Italiaans restaurant werkte. Hoewel hij al honderden songs had geschreven was ‘Finally…’ pas zijn debuut op Harvest. Hij schreef bijvoorbeeld songs tijdens een lange treinreis langs oneindige akkers en rijstvelden. Dat omfloerste bewustzijn is al zijn werk blijven domineren. Kalme, niet spectaculaire avant-folk songs, met veel herhaling en een begrijpelijke, bezwerende structuur. In een soort trance reikt Tomokawa zijn songs aan. Juist in een tijd van oprukkende televisieoverheersing, reclame en ratrace, was er ook behoefte aan rust en innerlijke balans. Lullabies for the lost. Blank Forms Editions brengt zijn eerste platen opnieuw uit.