Tweede album van saxofonist en componist uit Toronto. Dit is een tonal essay on degenerative illness. Want ‘Anne’ is Shabasons moeder, die aan de ziekte van Parkinson lijdt en die een belangrijke rol speelt op het album. Shabason gebruikte interviewfragmenten met haar, vol mededogen versneden met de sfeerrijke muziek. Zoonlief bevindt zich in een labyrint waar subtiele en tragische hoekjes elkaar afwisselen. De negen tracks zijn eigenlijk een soort healing jazz-ambient postcards van een andere planeet. Denk aan John Hassell z’n subtiliteit en verder Brian Eno, Bevenly Glenn-Copeland, Laraaji, Robert Rich en Harold Budd.