Ze zegt zelf dat dit de plaat is die ze altijd heeft willen maken. The most genuine version of herself. Compleet met pretentieloze popsubtiliteiten die het daglicht wel kunnen verdragen. ‘Flock’ is slim, vernuftig, beleefd, vriendelijk, humoristisch en ook nog een keer met flink wat glamour. Positief neuriënd schiet Weaver haar eco-friendly visie op de luisteraar af. Dit is popmuziek for post-new-normal times. En de elementen van ‘Flock’ blijven modern en actueel, terwijl popmuziek hier ook weer een beetje opnieuw is uitgevonden. En de cosmic sounds schieten door het geluidsbeeld. De productie lijkt op een streng dieet gezet waar Libanese smartlappen, Russische aerobics platen en Australische punk tot het menu horen. The Guardian: A mind-expanding delight, devoid of retro posturing.