Op ‘Labyrinth’ is Heather Broderick een soort gastvrouw van de reflectie. Ze ondermijnt de verwachtingen van de conventionele manier van songs schrijven. Ondertussen heeft ze een impressionistische muzikale taal ontwikkeld; onderzoekend, menselijk en licht en donker, more circular and less linear. Voor de meeste van de tien songs hier gebruikt Broderick de meest elementaire instrumenten. Ze scherpte ook haar studiovaardigheden aan, alleen voor de allerlaatste opname fase vroeg ze hulp van producer D. James Goodwin. Referenties: Sharon Van Etten, Julien Baker, Julia Jacklin, Weyes Blood.