Toen Grails begin 2005 uit het vliegtuig stapte na een maandenlange Europese tour, gingen de bandleden allemaal dezelfde kant op, behalve de violist. Die verdween voorgoed van de radar, niemand zou ooit nog met hem spreken. Hij was vijf jaar en drie albums lang bandlid geweest en veranderde in voorgoed vage geruchten. Grails had het er moeilijk mee en schreef het frustrerende verlies van zich af met ‘Black Tar Prophecies’. Vol voorliefde voor 60s en 70s experimentele artiesten. Niet opgenomen in hun bekende afgemeten, clinische stijl, maar vrijer en conceptueler, heavy en psychedelischer. Referenties: Om, Holy Sons, Watter, Lilacs & Champagne.