Frida Hyvönen is een excentrieke artieste die in de slipstream van landgenoten Jens Lekman, José Gonzalez en The Concretes bezig is aan een indrukwekkende doorbraak. Ze is een typische individualist die plots boven komt drijven, omdat haar talent te groot is geworden voor de woonkamer. Haar songs zijn vanuit de piano geschreven, intiem, melodieus, theatraal en meeslepend. Haar materiaal heeft een gepassioneerde bite waarin haar stem als een ijspegel overeind blijft staan. Denk aan Laura Nyro, The Stones ten tijde van ‘Beggar’s Banquet’, Joni Mitchell en Carole King. Net zo’n impact als Antony en My Brightest Diamond.