Achtste album. Uit 2007. Samen met ‘The People’s Key’ de meest aanvaardbare en gepolijste plaat van Bright Eyes. Conor Oberst is hier een grown-up rock star als nooit tevoren. Oor destijds: Als Cassadaga één ding duidelijk maakt, is het dat de bronnen van zijn creativiteit nog lang niet zijn opgedroogd. De hang naar country die eerder op I’m Wide Awake, It’s Morning aan de oppervlakte kwam is alleen maar sterker geworden, getuige de prominente plaats voor de pedal steel en gastrollen voor Gillian Welch en M. Ward. Oberst blijft een virtuoos tekstdichter; zijn songs zijn taalwatervallen vol memorabele zinnetjes.