Als je Can en Faust bij mekaar gooit en daar nog eens Arthur Russell’s persoonlijke discosmaak aan toevoegt, dan krijg je zoiets als Alex Delivery. Alex Delivery is de prettige optelsom van gerespecteerde referenties. Vooral het elektrische orgeltje dat Terry Riley af en toe gebruikt lijkt bij Alex D. te domineren. Het geeft een soort aangename oneindige cadans. De disco van Georgio Moroder is ook zo’n invloed, maar dan zonder gitaren. Verder hebben we nog de Sparks en om het echt ingewikkeld te maken Dead C. Alex Delivery is musique concrete, elegant, electro-organisch met naadloze overgangen en bijzonder boeiend en kleurrijk. Artistieke fijnproeverij uit New York.