Zevende album van de rock alleskunners uit New York. Op hun vorige self-released album gingen ze op een bepaalde manier door een hel door de hele band te resetten en min of meer opnieuw uit te vinden. Meteen valt de experimentele kwaliteit op van ‘Drift’. De plaat schiet een paar richtingen uit, maar gek genoeg domineert de gitaar in geen van de negen tracks. Dus zijn sommige songs gebaseerd op piano en andere zijn juist aangedreven door synthesizers. Denk aan The Stooges, The Byrds, Kurt Vile, Ty Segall.