Al in een heel vroeg stadium zagen twee Konkurrent-mensen Matana Roberts optreden. In een uit de tijd geraakte betonnen jaren zeventig concertzaal was zij de gast van Barry Adamson die daar een mooi avondje mocht samenstellen. Toen was al duidelijk dat Roberts een eigenzinnige persoonlijkheid was die in staat moest zijn om de grens van jazz en experimentele rock impro te overschreiden. Het geroekoe was niet uit de lucht en bleef aanhouden toen 'Coin Coin Chapter One' een paar jaar geleden uitkwam. 'Chapter Two' is niet anders. Net zo innovatief, intuïtief en spectaculair, maar ook meer samenhangend. Roberts is een vrije geest waar de internationale jazz avant-garde zuinig op moet zijn.