Solodebuut van Jack Cooper van Ultimate Painting. Negen beknopte wonderschone songs geïnspireerd door Blackpool, de stad waar hij opgroeide en nog steeds woont. Je hoeft niet echt te weten dat de stad centraal staat in de meeste songs om de mood te kunnen begrijpen en de druilerigheid van de kermisachtige badplaats te herkennen. Hij bedient zich van een zelfde soort breedbeeld kijk op de wereld als bijvoorbeeld Bill Fay. Qua lyrische abstractie moet je aan jaren 60 Scott Walker denken, maar ook aan de experimentele kant van John Cale en Robert Wyatt. Nog een paar namen: Ryley Walker, Terry Allen, Go-Betweens. Gastbijdragen uit de hoek van Woods, Promised Land Sound en EZ. Het portret van Cooper op de hoes is van Andrew Savage van Parquet Courts.