Afdalen naar de duisternis is een uitdrukking die we maar al te graag gebruiken om finesses te duiden in geschiedenis, literatuur en film. Maar er is nog een afgrond, eigenlijk meer een vluchtroute omhoog into the great unknown. Daar wordt bij iedere stap, iedere draai, iedere bocht, meer stoutmoedigheid, durf, geloof en vertrouwen van je verwacht. En precies daar bevindt Angel Olsen zich met haar opmerkelijk ambitieuze nieuwe plaat ‘All Mirrors’. Het zijn de stemmingen – Big Moods – die hier de songs bepalen. Ze heeft een nieuwe, veel abstractere sound en nieuwe stem gevonden en die mogen er wezen… a blast of fury mixed with hard won self-acceptance. Dik aangezet, maar smaakvol georkestreerde productie (John Congleton) in stijl die zelfs een beetje aan Jeff Lynne (ELO) doet denken. Olsen staat wagenwijd open voor liefde, vertrouwen, zelfkritiek, empatie en schoonheid. Maar destructieve personen zijn bij Olsen in haar nieuwe, bijkans gotische constellatie à la Siouxsie & The Banshees, Slowdive en Cocteau Twins niet welkom. A grand sweeping 80s sound.