Fernando Corona's alias Murcof langverwachte derde album is dramatisch gezien een stap in een compleet nieuwe richting. Tot dusver pionierde Murcof vooral op het gebied van micro sound programming. 'Cosmos' is andere koek. De plaat is opgenomen met klassieke akoestische instrumenten die vervolgens een minuscule elektronische behandeling hebben gekregen. Dat maakt 'Cosmos' monumentaal en klassiek alsof je naar twintigste-eeuwse componisten luistert. Murcof gaat steeds meer lijken op Benjamin Britten, Kronos Quartet maar ook op Gyorgy Ligeti en een hele rits Russische componisten. Sophisticated, spannend en tijdloos. En dan is er natuurlijk nog Murcof's schaduwzijde die meer richting Coil en Sunn0))) gaat. Prachtplaat.