Plaat uit de transitieperiode van Coil midden jaren 90. Peter Christopherson en John Balance waren voortaan bereid het leiderschap van de band te delen met nieuwe leden. Met Drew McDowall bijvoorbeeld werd er een drastische zwaai richting het metafysische onbekende gemaakt. Black Light District draait meer om avantgarde beoefening en academische interesse dan om de industriële benadering die Coil ook vaak kiest. De plaat opent met een fikse knipoog naar John Cage in ‘Unprepared Piano’. De rest van de plaat is fully embracing their experimental electronic trajectory. Geremastered door o.a. Drew McDowall.